കുരിശിൻറെ വഴി

നിൻറെ കുരിശാണ് ഞാൻ
നിതാന്തം നിന്നിൽ കാലം തറച്ചു വെച്ചത്
ഉടലുകൾ തമ്മിൽ ചേർത്തുനിർത്താൻ
കാരിരുമ്പാണിയുടെ  കൂര്ത്ത മുനകൾ മാത്രം

മാംസം തുളച്ചിറങ്ങും  ലോഹമൂർച്ചകൾ
എന്നിലെ കാണാക്കയങ്ങളിൽ നങ്കൂരമിടും
പകലറുതിയിൽ ശിരസ്സ്‌ താഴും
ഹൃദയത്തിൽ രക്തം നിറഞ്ഞു തൂവും
ചോരയിൽ കുളിച്ചു ഞാനും വിശുദ്ധനാവും

പ്രാണനൂർന്നു തീരും വരെ
നീ എന്നെ  പുണർന്നു നിൽക്കും
എന്നിൽനിന്ന് പറിച്ചെടുക്കുമ്പോൾ
എന്റെ ഏകാന്തത  നീ മാത്രമറിയും

ആരുമറിയാതെ  നാലാമത്തെ ആണി
നെഞ്ചിലെന്നും  ആഴ്ന്നിരിക്കും
മൂകമായ് രാവിൻ  മരുഭൂമി  താണ്ടും

നാളെ  നീ ഉയിർത്തെഴുന്നേൽക്കും
ഇനിയുമെന്നിൽ തറഞ്ഞു നിൽക്കാൻ